Wandeling door het natte bronnenlandschap van Dal van de Mosbeek, met heldere beken, watermolens, grafheuvels, essen en bronweiden. Het kalkrijke water uit de bronnen zorgt voor een ongekende natuurlijke rijkdom, daarom is het een Natura 2000-gebied. Je vindt hier o.a. koekoeksbloem en orchideeën.
Toegankelijkheid
Voor de kortste route: volg de rode pijlen. Glooiend terrein, met een klein deel door Duitsland, over bospaden en kleine asfaltweggetjes.
Startpunt
Startpunt en parkeermogelijkheid: Hotel Tante Sien, Denekamperweg 210, 7661 RM Vasse
Highlights op deze route:
-
Startpunt: Tante Sien
Begin 1700 begon fam. Wermelink hier een tapperij. In 1881 kreeg men de vergunning voor verkoop van 'stercken drank'. Rond 1912 nam eigenaresse Gesina Wermelink haar neefje in dienst, die haar riep als 'Tante Sien'. Nu een hotel-restaurant.
-
1
Natura 2000
Natura 2000
De biodiversiteit (soortenrijkdom) in Europa gaat al jaren achteruit. Natura 2000 is een Europees netwerk van beschermde natuurgebieden. Doelstelling van Natura 2000 is het verlies aan soorten planten & dieren te stoppen en te herstellen. Zo willen we voorkomen dat de natuur steeds eenvormiger wordt
Natuurlijke rijkdom
Natuurgebied Dal van de Mosbeek is aangewezen als Natura 2000 gebied. De grond bestaat uit keileem en dekzand dat op sommige plekken slecht doorlatend is waardoor bronnen van grondwater ontstaan. Het kalkrijke water uit de bronnen zorgt voor een ongekende natuurlijke rijkdom.
Verdroging tegengaan
In het brongebied vind je o.a. koekoeksbloem, orchideeën, klokjesgentiaan, parnassia en de zeldzame combinatie van vlozegge en vetblad. Water en bloemen trekken libellen en vlinders aan. Om het bronnenlandschap te behouden, neemt Landschap Overijssel maatregelen om verdroging tegen te gaan.
-
Wandelkeuzepunt D79
-
Restaurant De Liskoel
-
2
De Braamberg
Een hoogtepunt in Overijssel
De Braamberg is met z'n 76 meter een van de hoogste punten van Overijssel. Het bos is bijzonder rijk aan spechten waaronder de kleine bonte specht. Andere karakteristieke vogels zijn wespendief, havik, fluiter en appelvink. Ook hoor je hier af en toe raven.
-
Wandelkeuzepunt D87
-
3
Hezinger Esch
Hazelbekke
Van bosgebied naar essen. Aan de rechterkant, weggezakt in het landschap, ligt natuurgebied de Hazelbekke. Het regenwater dat op de essen valt, stroomt ondergronds af richting de Hazelbekke en komt daar aan de oppervlakte.
Nat
De bodem is hier altijd nat. De essen die er groeien zijn jong en hebben een kleine stamdoorsnede. Door de natte en slappe bodem waaien de bomen snel om.
Steenmarter
Daardoor vindt er continue verjonging plaats van het essenbos. Het voortbestaan van dit bos wordt in hoge mate bepaald door de stroming van het heldere en zuivere bronwater. Ree, vos, konijn, steenmarter en das voelen zich hier prima thuis.
-
Wandelkeuzepunt D97
-
Wandelkeuzepunt E67
-
Wandelkeuzepunt E65
-
Wandelkeuzepunt E64
-
4
Paardenslenkte
Smokkelen
In grensgebieden vind je altijd mooie verhalen over smokkelaars en smokkelwaar. Het verhaal gaat dat door dit gebied paarden werden gesmokkeld. Waarschijnlijk liep hier vroeger een stroompje dat de ondiepe geul (slenkte) heeft gemaakt. Vandaar dat smokkelaars en paarden ongezien de grens over konden
-
Wandelkeuzepunt E66
-
5
Brongebied van de Mosbeek
Brongebied van de Mosbeek
Hier loop je letterlijk in het Dal van de Mosbeek. Links en rechts zie je de Mosbeek die hier al aardig breed is. De beek wordt gevoed door kwelwater dat opborrelt uit de bodem, komend vanuit de stuwwal.
Betoverende planten
Bioloog Victor Westhoff attendeerde Landschap Overijssel in 1944 op een prachtige orchideeënweide, die vervolgens werd aangekocht. 70 jaar lang werd deze weide zorgvuldig beheerd met resultaat: je treft hier allerlei bijzondere planten aan.
Excursie
Wil je met de gids mee op verkenningstocht? Schrijf je dan in voor een excursie op de website van Landschap Overijssel.
-
Wandelkeuzepunt E40
-
6
Grafheuvels
Grafheuvels
Een grafheuvel werd gebruikt voor het begraven van een of meer personen binnen een gemeenschap. Vaak werd de heuvel daarna ook nog gebruikt voor het begraven van (resten van) mensen die later overleden, zoals urnen met crematies.
Inkijkje
Grafheuvels geven ons een inkijkje in het leven van onze voorouders. We leren hoe de mensen van toen hun doden begroeven, maar ook hoe zij hun directe omgeving inrichtten. De locatie van een grafheuvel in het landschap, vertelt ons iets over de plek die onze voorouders aan hun doden gaven.
Hügelgräberheide
De Hügelgräberheide is een klein glooiend heidegebied met maar liefst 14 grafheuvels uit de Bronstijd. Ook zijn hier nog ploegsporen van boeren uit de vroege middeleeuwen zichtbaar. Zij maakten gebruik van een keerploeg en van karren op schijfwielen, getrokken door ossen.
-
Wandelkeuzepunt U08
-
Wandelkeuzepunt U05
-
Gasthof bij uitkijktoren
Duits Gasthof met daarachter een uitkijktoren met prachtig uitzicht over de omgeving.
-
Wandelkeuzepunt U11
-
7
Mooie doorkijkjes
Bronnen en stuwwal
Door het bronnenlandschap en de ligging op een stuwwal zie je in het Dal van de Mosbeek mooie doorkijkjes. De bronnen trokken al vroeg mensen naar de stuwwal. Het was één van de eerste plekken in ons land waar boeren zich vestigden zo’n vierduizend jaar geleden.
Grafheuvels
Hoog, droog en toch meer dan genoeg water. De vele grafheuvels zijn zichtbare tekens van die vroege vestiging. Beetje bij beetje is de streek in cultuur gebracht. Dat ging niet eenvoudig, want er waren veel natte plaatsen.
Patroon
De weinige droge plaatsen werden gebruikt om te wonen en om gewassen als rogge en spelt te verbouwen. Op deze manier ontstond een fijnmazig patroon van dorpen, landbouwgronden, houtwallen, heidevelden en natte hooilanden.
-
Bospaadje in
Op asfaltweg na 20 meter bospaadje linksaf. (verbodsbord voor fietsers en blauwe pijl op de boom)
-
8
Versnipperde heide
N2000
Anders dan de naam doet vermoeden, bestaat de Manderheide grotendeels uit bos. Maar juist de heide is, samen met de jeneverbesstruwelen, waardevol. Zelfs in Europees opzicht.
Om die reden is de Manderheide, samen met het aangrenzende Dal van de Mosbeek en Springendal opgenomen in Natura 2000, het Europese netwerk van natuurgebieden. De opgave is dan ook om ervoor te zorgen dat het gebied z’n naam weer waar gaat maken.
Historisch heidelandschap
De Manderheide is, net als zoveel heidegebieden, ontstaan toen de eerste boeren hier aan de voet van de Galgenberg bos afbrandden om er graan te verbouwen. Toen na een aantal jaren de grond uitgeput was, brandden ze het volgende stuk bos af. Op de achtergelaten grond gingen heidestruiken groeien.
De heide bleef eeuwenlang in stand als graasgebied voor vee. Als daar een eind aan komt in de negentiende eeuw pakken bomen weer hun kans. De heide verdwijnt, de jeneverbessen verpieteren in het donkere bos.
Versnipperde heide
Veel dieren en planten zijn afhankelijk van een open heidelandschap om te zonnen en te schuilen. Denk bijvoorbeeld aan hagedissen, heideblauwtjes of jeneverbessen. Op deze plek zie je een voorbeeld van een geïsoleerd stukje heide.
Het omliggende bos vormt voor deze dieren en planten een barrière. Zij verplaatsen zich niet door het bos en daardoor zullen ze zich ook niet verspreiden naar andere gebieden. Hierdoor zullen deze soorten sneller uitsterven.
-
9
Eendenbeek
Eendenbeek
Op de grens tussen Nederland en Duitsland bevindt zich de Streu. Dit is een middeleeuws cultuurlandschap. Hier vind je kleine weides en houtwallen op schrale en droge heidegrond. Langs het begin van de Streu stroomt een uit Duitsland afkomstig beekje, de Eendenbeek.
Bijzonder beekje
Bijzonder aan deze beek is dat het water niet overal zichtbaar is. Dit komt doordat de gronden op de stuwwal rond de Galgenberg veel grind en zwerfkeien bevatten. Als deze grindpakketten aan het aardoppervlak komen is de beek op die plekken niet watervoerend en dus niet altijd zichtbaar.
-
10
Galgenberg
Galgenberg
Dit is het hoogste punt van het gebied: 70 meter boven NAP. Ook is dit een aardkundig monument: tot begin 1800 werden hier op het hoogste punt, dus goed zichtbaar voor iedereen en als afschrikwekkend voorbeeld, de veroordeelden opgehangen aan de galg.
-
11
Hunebed van Mander
Hunebed
Hier is het meest zuidelijke hunebed van Nederland gevonden. Een hunebed is een prehistorische grafkamer, gebouwd van zwerfkeien die in de IJstijd zijn meegevoerd naar Oost-Nederland. De enorme keien werden op hun plek gezet door boomstammen neer te leggen en daar keien overheen te rollen.
Keien verdwenen
De keien (van wel 20.000 kg!) waren helaas al verdwenen toen men in jaren ’50 van de vorige eeuw het graf opgroef. Het hunebed was 13 bij 2,5 meter. O.a. pijlen, speerpunten, bijlen en urnen zijn gevonden bij dit grafmonument.
-
12
Man van Mander
Man van Mander
In een van de grafheuvels van Mander is tijdens opgravingen in 1958 de 'Man van Mander’ gevonden; een lijksilhouet, wat betekent dat bijna alle botresten zijn verdwenen en alleen nog een schaduw van het lichaam waarneembaar is.
Zonder voeten
De 'Man van Mander' leefde zo'n 4000 jaar gelden, in de bronstijd. Bij deze man ontbraken de voeten. Men denkt dat bij de dode de voeten zijn afgehakt om te voorkomen dat de dode weer opstond en de levenden mee zou nemen naar het dodenrijk.
-
13
Kommiezenhut
Smokkelaars
Deze plaggenhut werd in WOll gebruikt door de douane. In deze omgeving werd namelijk nogal veel gesmokkeld. In een café in de buurt konden de smokkelaars aan de stand van de gordijnen zien of het smokkeltijd was. Kommiezen waren een soort douanebeambten.
-
Wandelkeuzepunt D54
-
14
Watermolen Frans
Watermolen Frans
Rond 1725 is op deze plek een papiermolen gebouwd. In 1870 verbouwde molenaar Frans hem tot graanmolen met bakkerij. Het molenaarsgezin woonde in de boerderij naast de molen. Als de molen open is, kun je het verhaal over het molenaarsleven ontdekken.
Oogstdag
Vrijwillige molenaars geven op zondag maaldemonstraties, bij Bels of bij Frans. Regelmatig zijn er leuke activiteiten voor jong en oud bij de molen zoals in de zomer de oogstdag, waar je kunt zien hoe de rogge geoogst, gedorst en gemalen wordt. Een gezellig feest!
-
Wandelkeuzepunt D67
-
Wandelkeuzepunt D53
-
15
Watermolen Bels
Watermolen Bels
Op de plaats van Watermolen Bels stonden vroeger 2 watermolens aan de Mosbeek. In 1725 werd een papiermolen gebouwd op de oever waar nu het restaurant staat. Deze maakte deel uit van een florerende papierindustrie waarbij uit lompen papier werd gemaakt.
Chicoreimolen
Toen de papiermakerij steeds minder opbracht, liet weduwe en eigenaresse Meyer rond 1845 een chicoreimolen bouwen op de andere oever. Chicoreiwortels werden gemalen en gebrand om er koffie van te zetten (chicoreikoffie was toen populair voor mensen die echte koffie niet konden betalen).
Korenmolen
De papiermolen werd in 1860 door haar zoon Frits Meyer omgebouwd tot korenmolen. Ruim een halve eeuw later, in 1916, kocht Jannes Bels het molencomplex en werd ook de chicoreimolen een korenmolen.
Restauratie
In 1958 kocht stichting Overijssels Landschap het complex. Na een grondige restauratie opende in 1962 Theeschenkerij Watermolen Bels (nu: Restaurant Watermolen Bels). De familie Bels is nog steeds restauranthouder. De korenmolen wordt in bedrijf gehouden door vrijwillige molenaars.
-
16
Infocentrum IJs & Es
IJs en Es
Het onbemande Infocentrum vertelt op beeldende wijze het verhaal van de ontstaansgeschiedenis van Noordoost-Twente. Het maakt deel uit van het Bezoekerscentrum Dal van de Mosbeek, dat bestaat uit Watermolen Bels, Watermolen Frans en Infocentrum IJs & Es.
IJstijd
Tijdens de voorlaatste ijstijd werd de noordelijke helft van Nederland bedekt met landijs. Het ijs kwam in de vorm van gletsjertongen ons land binnen vanuit het noorden. De gletsjers schoven als een bulldozer allerlei materialen voor zich uit en en stuwden het op. Zo ontstonden de stuwwallen.
Kracht
De vorm van het Infocentrum IJs& Es beeld de kracht van het ijs uit. Neem een kijkje en ontdek het verhaal achter dit prachtige landschap: over de vroege bewoning, bronnen, essen, planten en dieren, en nog veel meer...
-
Wandelkeuzepunt D56
-
Wandelkeuzepunt D51
-
17
Bekkescheid
Bekkescheid
'Bekkescheid' is Twents voor 'beekscheiding'. Hier werd ooit een kunstmatige beek gegraven die de droge delen van de marke Mander van water moest voorzien. Het werd voor het eerst genoemd in 1643 in oude Markeboeken.
Ruzie
Sinds die tijd was het een voortdurende bron van ruzie over welke boer hoe vaak en hoe lang zijn grond mocht bevloeien. Van de gegraven beekloop zie je nu niets meer. Van het oude waterverdeelpunt is alleen een zandstenen fundering en een gemetseld muurtje terug te vinden.
-
Wandelkeuzepunt D77
-
Wandelkeuzepunt D73
-
18
't Kruudnhofke
't Kruudnhöfke
Midden in het dorp zijn al meer dan 25 jaar enthousiaste vrijwilligers actief met vergeten groenten en kruiden. In de oude kloostertuin achter de H.H. Joseph en Pancratiuskerk groeien meer dan 400 soorten planten met speciale eigenschappen. Veel vogels en vlinders zijn er thuis.
-
Wandelkeuzepunt D81
-
Wandelkeuzepunt D74